NGC 300
| Tegund: | Þyrilvetrarbraut | 
| Stjörnulengd: | 
00klst 54mín 53,5s | 
| Stjörnubreidd: | 
-37° 41′ 04" | 
| Fjarlægð: | 
6 milljón ljósár | 
| Sýndarbirtustig: | 
+9 | 
| Stjörnumerki: | Myndhöggvarinn | 
| Önnur skráarnöfn: | 
Caldwell 70 | 
Skoski stjörnufræðingurinn James Dunlop leit vetrarbrautina augum fyrstur manna þann 5. ágúst árið 1826 er hann var við rannsóknir í Ástralíu.
NGC 300 er ein nálægasta og mest áberandi þyrilvetrarbrautin á suðurhveli himins, nógu björt til að sjást í gegnum handsjónauka, en hún sést því miður ekki frá Íslandi.
NGC 300 og NGC 55 eru líklega par sem bundnar eru saman af þyngdarkraftinum. Í NGC 300 er fjöldi rafaðra vetnisskýja, svæða þar sem nýjar stjörnur eru að myndast. Hún er um 75 þúsund ljósár í þvermál, örlítið minni en vetrarbrautin okkar, með fremur óljósan kjarna og tiltölulega dreifða þyrilarma svo hún minnir mjög á Þríhyrningsvetrarbrautina (M33).
Árið 2010 tilkynntu stjörnufræðingar að þeir hefðu með hjálp Very Large Telescope (VLT) ESO fundið svarthol í NGC 300. Það er því eitt fjarlægasta svarthol með sambærilegan massa og stjörnur sem fundist hefur. Svartholið er fimmtán sinnum massameira en sólin okkar og í slagtogi við stjörnu sem sjálf verður svarthol innan tíðar (sjá eso1004).
