Stjörnufræðingar finna tíu þúsundasta jarðnándarfyrirbærið

Sævar Helgi Bragason 30. jún. 2013 Fréttir

Stjörnufræðingar hafa nú fundið yfir 10.000 smástirni og halastjörnur sem geta komist nálægt Jörðinni.

  • smástirni, jarðnándarsmástirni

Stjörnufræðingar hafa nú fundið yfir 10.000 smástirni og halastjörnur sem geta komist nálægt Jörðinni. Tíu þúsundasta jarðnándarfyrirbærið, smástirnið 2013 MZ5, fannst aðfaranótt 18. júní síðastliðinn með Pan-STARRS sjónaukanum sem er á tindi Haleakala eldfjallsins á Maui, einni Hawaiieyja. Níutíu og átta prósent allra þekktra jarðnándarsmástirna hafa fundist í verkefnum á vegum NASA.

Þau smástirni sem komast í innan við 45 milljón km fjarlægð frá Jörðinni eru kölluð jarðnándarsmástirni. Þau mynduðust sennilega ekki á svipuðum slóðum og Jörðin, heldur eiga flestöll rætur að rekja til smástirnabeltisins milli Mars og Júpíters. Þyngdartog Júpíters og sólarljósið hafa smám saman hnikað þeim til og mjakað þeim innar í sólkerfið.

Sum skera braut Jarðar og einhver gætu í framtíðinni rekist á Jörðina og valdið miklu tjóni. Þess vegna er mikilvægt að finna öll hættulegustu smástirnin í tæka tíð áður en til áreksturs kemur og finna leiðir til að bægja hættunni frá.

Fyrsta jarðnándarsmástirnið fannst árið 1898 en næstu hundrað árin fundust ekki nema um 500 í viðbót. Eftir að NASA setti á laggirnar verkefni undir lok 20. aldar, sem gengur út að leita sérstaklega að þessum smástirnum, hafa mörg þúsund fundist í viðbót. Þann 18. júlí 2013 fannst tíu þúsundasta jarðnándarsmástirnið: 2013 MZ5 sem er um 300 metrar á breidd. Engin hætta er á að það rekist á Jörðina í sjáanlegri framtíð.

„Að finna tíu þúsundasta jarðnándarfyrirbærið er merkur áfangi,“ segir Lindley Johnson, verkefnastjóri Near-Earth Object Observations Program hjá NASA. „Við þurfum hins vegar að finna tíu sinnum fleiri fyrirbæri í viðbót til að geta verið nokkuð viss um að hafa fundið öll þau sem gætu mögulega rekist á Jörðina og valdið tjóni.“

Af þeim 10.000 jarðnándarfyrirbærum sem vitað er um, eru tæplega 1000 smástirni stærri en 1 km — nokkurn veginn af þeirri stærð sem hefði hnattræn áhrif ef til árekstrar kæmi. Engin hætta stafar af þessum smástirnum í sjáanlegri framtíð.

Minnstu jarðnándarsmástirnin eru í kringum 1 metri að þvermáli en það stærsta, 1036 Ganymed, er 41 kílómetri að þvermáli. Yfirgnæfandi meirihluti jarðnándarsmástirna er innan við 1 km að stærð en fjöldi smástirna eykst samhliða minnkandi stærð.

Áætlað er að til séu um 15.000 jarðnándarsmástirni sem eru á stærð við einn og hálfan fótboltavöll (í kringum 140 metrar) og meira en milljón sem eru í kringum 30 metrar að stærð. Fyrirbæri þarf að vera í kringum 30 metrar eða stærra til að geta valdið umtalsverðu tjóni á byggðum svæðum.

Til samanburðar var Chelyabinsk loftsteinninn rétt innan við 20 metrar að stærð. Áætlað er að næstum 30% af rúmlega 100 metra breiðum smástirnum hafi þegar fundist en innan við 1% af 30 metrar breiðum!

Að meðaltali finnast þrjú jarðnándarsmástirni á dag eða um 1000 á hverju ári. Flest hafa fundist í verkefnum á borð við LINEAR, NEAT, Catalina Sky Survey, LONEOS og Pan-STARRS. Auk þess finna stjörnuáhugamenn alltaf fjölmörg ný smástini á hverju ári. Í Minor Planet Center í Harvardháskóla eru allar uppgötvanirnar skrásettar og brautir smástirnanna reiknaðar út.

Tenglar

Tengiliður

Sævar Helgi Bragason
Háskóla Íslands og Stjörnufræðivefnum
Sími: 896-1984
E-mail: [email protected]

Þetta er fréttatilkynning frá Stjörnufræðivefnum sem byggir á fréttatilkynningu NASA.